continuation po ng "he taught me how to love"
third year na ko nito.. madami ng nagyari sa life naming dalawa!! medyo nakalimutan ko na din yung pain na nafeel ko sa kanya before kasi at one point it was also my fault kung baket ako nasaktan diba?! pero okei lang yun atleast naranasan kong magmahal.. di nga lang happy ending!!
anyway, if you can still remember dun sa entry kong "my first boyfriend" nakilala at naging boyfriend ko si gene right?! actually, malaki pa din ang involment ni ehdz sa naging relasyon namin.. kasi naman everybody knows how much i love ehdz.. at kahit sinabi kong okei na ko, im still hoping na sana someday kame naman yung magkaron ng chance..
i know na naging unfair ako kay gene pero alam naman nya yun eh! though i know i was hurting him hindi ko kasi kaya mag lie sa nararamdaman ko.. but god knows how hard i tried na masuklian din yung love na ibinigay nya saken., kaya lang, talagang hindi ko kaya!!!
sabi ko nga diba, talagang mapaglaro ang tadhana.. muli kaming nagkasama ni ehdz sa isang get together sa isang resort., hindi ko naman kasi alam na kasama pala sya!! i dont know pero hindi ako mapalagay that time.. at first parang nagpapakiramdaman pa kame sa isat isa, andun pa din kasi yung gap.. but later on, parang bumalik kame sa umpisa.. we enjoyed that time to the point na parang nakalimutan naming dalawa na pareho na kaming commited sa iba.. sabi ko nga nun "bahala nah" gusto ko lang talaga maging masaya na kasama sya even for a while.. sa buong araw namin sa resort wala akong pinanghinayangan kasi alam ko sa sarili ko na at last naranasan ko ding makasama xa though i know its wrong.. pero inihanda ko din naman ang sarili ko na yung happiness na yun will also last that day.. but i was wrong!! when we got home, he invited me to attend a mass in a church!! sabi ko nga, "baket ganun? sobra na ata ako". akala ko kasi lahat ng nangyari samen naiwan ng lahat dun sa resort na yun but then it was not!! at one point im happy.. sabi ko kasi baka ito na yung chance for us..
tulad ng inasahan ko, yun na nga ang naging simula ulet namin.. almost everyday may happy moments!! lahat worth it!! but behind those smiles are my hidden doubts.. baka kasi ganito., baka kasi ganyan., pero di ako nagpatalo sa mga doubts na yun!! inihanda ko na kasi ang sarili ko sa lahat ng pwede mangyari coz we know for a fact that we had a complicated situation called love..
is this the chance ive been waiting for??
1 comment:
haaay thank you talaga nakakahiya kc parang alam mo na ang half ng buhay ko... hahahaha guess what? happy ako now!!! uy thank you kasi binabasa mo mga blog ko.... sarap mo sigurong kakulitan? wahahahaha!!!!
someday treat kta ng snack... fries na sawsaw sa sundae!!! sarap yun
ganda talaga ng article mo.
alam mo ba yung nag number one sa blog fest? aethiesta.blogspot.com
aethiest xa....
Post a Comment